Vakantie Schotland 2013

De Forth bridge is een van de bekendste spoorbruggen van Engeland. Het is een indrukwekkende, zeer solide aandoende brug tussen de plaatsen Queensferry en North-Queensferry ten noorden van Edinburgh. Vlakbij de brug vertrekt ook een boot voor een rondvaart, de 'Maid of the Forth'. Er zijn 2 tochten, 1 van 1,5 uur en 1 van 3 uur. Wij hebben de toer van 1,5 uur gedaan waarbij je er niet op het Inchcolm Island af gaat om daar te wandelen. Net voor het eiland ligt een kleiner eiland met daarop veel zeehonden. Nadat bij het Inchcolm Island een groot deel van boord was gegaan konden wij op het bovendek in de zon gaan zitten voordat de nieuwe passagiers, die op het eiland waren en terug gingen, aan boord kwamen. Na een rondje om het eiland zijn we weer terug gevaren naar de brug. Bij een restaurant tegenover de brug hebben we geluncht voor we zijn doorgereden naar ons volgende adres, Glensaugh Lodge.

Even na 6 uur kwamen we aan bij Glensaugh Lodge, een huis op een werkende boerderij. Ons appartement was in het huis van de eigenaars. Wel met een aparte voordeur. We werden bij aankomst welkom geheten door de vrouw des huizes. Het is een groot appartement met 3 slaapkamers en een ruime woonkamer met keuken. Verder die dag niets meer gedaan.

De volgende dag, zondag 28 juli, viel de regen met bakken uit de hemel. We zijn dus ook niet vroeg opgestaan. Zoveel regen hadden we nog niet gehad. De afgelopen drie dagen waren erg mooi en zonnig met maar een paar kleine buitjes. Na het ontbijt besloten we om iets op te zoeken wat binnen is en zijn naar Glamis Castle te gaan. Een van de kastelen waar in het verleden ook de Britse Koninklijke familie wel verbleef. De enige manier om een deel van het kasteel van binnen te zien is middels een rondleiding van zo'n 50 minuten. Het was ook hier helaas niet toegestaan om te fotograferen in het kasteel. Toen we klaar waren met de rondleiding bleek het zijn gestopt met regenen. Na wat te hebben gedronken in het restaurant hebben we nog een wandeling door de tuinen van het kasteel gemaakt. Na het onvermijdelijke bezoekje aan de winkel zijn we terug gereden naar ons appartement.

De volgende dag was het beter weer dan zondag. Weliswaar zwaar bewolkt en niet zonnig, maar ook geen regen. We besloten om een deel van de zogeheten Pictish trail te doen. De Picts waren vroegere bewoners van het deel van Schotland waar we verblijven, Angus. Ze leefden hier ergens vanaf +/- het jaar 200 n.Chr tot rond 800 n.Chr. Tussen 500 en 750 n.Chr hebben ze veel bewerkte stenen gemaakt waarvan er nog vele, of delen ervan, steeds bestaan. We zijn begonnen in het inmiddels gesloten Pictavia informatiecentrum nabij Brechin, een centrum waar je van alles over deze mensen en hun gebruiken te weten kon komen. Hier hebben we een korte film gezien en de tentoonstelling bekeken. Verder hebben we in Brechin de kathedraal bekeken waar ook een aantal bewerkte Pictish stenen is te zien. Naast de kathedraal staat ook een ronde toren uit de late 11e of begin 12e eeuw.

Vanuit Brechin zijn we naar het plaatsje Meigle gereden. Daar is het kleine Meigle museum, gevestigd in een voormalig schooltje, waar zo'n 25 bewerkte Pictish stenen, kleine en grote,zijn te zien. We kregen van een dame een uitgebreide vertelling over de Picts en de stenen die in het museum zijn te zien.

Vanuit Meigle vervolgens nog een bezoek gebracht aan het Scottish Crannog Centre in Kenmore aan Loch Tay. Hier is een zogenaamde crannog nagebouwd waar is te zien hoe de mensen in deze omgeving in de ijzertijd, zo'n 2500 jaar geleden, leefden. Ook hier kregen we een rondeleiding door een man die het allemaal erg leuk wist te vertellen. In het nagebouwde huis op palen in het meer, vertelde hij hoe de huizen werden gebouwd en hoe de mensen in die tijd leefden. Vervolgens gaf hij nog een demonstratie hout bewerken uit die tijd en hoe je een gat in een steen moet maken. Als laatste liet hij zien hoe je vuur kan maken.

Na het bezoek aan het Scottish Crannog Centre zijn we terug gereden naar Glensaugh door het Cairngorms National Park. Dit is het grootste natuurpark van Engeland. Schitterende vergezichten zo hier en daar. De wegen kronkelen zich als een zwarte slang tussen de heuvels door en soms er overheen. Verder is er weinig bebouwing te zien, alleen de ruige Schotse natuur. Toen we weer bijna in Glensaugh waren was er een hoog punt met een schitterend uitzicht. Hiervandaan konden we ook ons huis zien liggen.

Toen we dinsdag opstonden zagen we een strak blauwe lucht met slechts zo hier en daar een wolkje. Een dag dus om een buitenactiviteit te ondernemen. We besloten om naar Stonehaven te gaan, een plaatsje aan de kust niet ver van Glensaugh. Inmiddels was er overigens al wel wat bewolking gekomen, strak blauw was de lucht al lang niet meer. Eenmaal in Stonehaven aangekomen hebben we de auto in het centrum geparkeerd en hebben bij de Tourist Info een kaartje van de stad gehaald. Langs het strand zijn we naar de haven gelopen. Terwijl we daar liepen zagen we in het noorden boven de zee donkere wolken waar regen uitviel. Bij de haven aangekomen hebben we op een terras met zicht op de haven wat gedronken. Vervolgens hebben we een wandeling gemaakt een heuvel op met een mooi uitzicht over de stad en de haven. We wilden eigenlijk naar de ruïnes van het Dunnottar kasteel wandelen, maar dat hebben we uiteindelijk niet gedaan. Vervolgens zijn we terug gelopen naar beneden en hebben bij hetzelfde restaurant als waar we eerst zaten geluncht. Binnen, omdat toen we net op het terras zaten er wat druppels begonnen te vallen. Na de lunch zijn we hebben Stonehaven verlaten.

Vanuit Stonehaven zijn we naar het Crathes Castle in Banchory gereden. Ciska had namelijk bij de Tourist Info een folder van Go Ape gevonden. Zij hebben op diverse plaatsen in Engeland een soort avontuurlijk pad uitgezet door de bomen in een bos. Hierbij moet je bijvoorbeeld in netten klimmen, over touwen tussen 2 bomen lopen, over bruggen lopen, etc. Allerlei behendigheden dus. Daar aangekomen bleek de hele route echter zo'n 3 uur te duren en bleek dat Ciska niet alleen mocht, onder de 18 moet er een volwassene mee. Maar toen we even het bos inliepen om te zien hoe een en ander er uit zag begon het weer te regenen. En niet zo'n beetje ook. We zijn naar het restaurant gelopen om te schuilen en een ijsje te eten. De regen kwam met bakken uit de hemel, het Go Ape avontuur zullen we dus op een andere dag moeten doen.